 |
| Ewa Owsiany - Fot. Danuta Węgiel |
Ojciec – Włodzimierz Holejko, absolwent Uniwersytetu Karola w Pradze, doktor filozofii, filolog klasyczny, dyrektor rabczańskiego Liceum Ogólnokształcącego, współzałożyciel Regionalnego Muzeum imienia Władysława Orkana w Rabce- Zdroju.
Matka – Maria z Ehrenkreutzów Holejkowa, magister historii, absolwentka Uniwersytetu Warszawskiego, dyrektorka Liceum Pedagogicznego w Rabce, siostra trzech braci zamordowanych w Katyniu, Auschwitz i Powstaniu Warszawskim.
Mąż Ewy – Władysław Owsiany, dr inż. nauk rolniczych. Trzy córki: Magdalena – anglistka, Urszula – germanistka, Agnieszka – diabetolog, internista.
Lata szkolne i studia
Ewa Owsiany jest absolwentką Liceum Ogólnokształcącego w Rabce. W roku 1962 obroną pracy magisterskiej na temat "Kultu życia i radości w poezji Tuwima" ukończyła polonistykę na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego, a następnie Studium Dziennikarskie na Uniwersytecie Warszawskim.
Do tych lat chętnie wraca w czasie absolwenckich spotkań - nie tylko w Rabce; utrwalanie wspomnień interesujących i barwnych ludzi wpisane jest w zawód, który Ewa uprawia.
 |
| Ewa Owsiany z mężem gośćmi zjazdu absolwentek przedwojennego Gimnazjum S. Urszulanek w Stanisławowie. Rokiciny Podhalańskie - 2001 r. |
 |
| Ewa (w środku) z absolwentami LO w Rabce - czerwiec 2014 r. |
Praca
W latach 1964 – 1985 (z przerwą na stan wojenny) pracowała w redakcji „Gazety Krakowskiej”. Zajmowała się głównie problemami społecznymi. Była członkiem kolegium redakcyjnego tego pisma w latach 1980-1981. Po roku 1985 związała się z redakcją „Przeglądu Tygodniowego” i „Wieści”. Współpraca i publikacje: „Panorama Polska”, „Przekrój”, „Dziennik Polski”, nowojorski „Nowy Dziennik”, „Tygodnik Powszechny”, miesięczniki „Alma Mater”, „List do Pani” i „Kraków”.
Członkostwo organizacji i stowarzyszeń
W latach studiów Ewa Owsiany należała do Zrzeszenia Studentów Polskich. W latach pracy – do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich. Była członkiem zarządu Towarzystwa Przyjaciół Chorych „Hospicjum” w Krakowie, a także, przez dwie kadencje, działała jako ławnik Sądu Rodzinnego w Krakowie.
Obecnie jest członkiem Krajowego Klubu Reportażu i krakowskiego Oddziału „Wspólnoty Polskiej ”, a także Stowarzyszenia Rodzin Ofiar Katynia i Stowarzyszenia Absolwentów Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest także członkiem Rady Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii "COR AEGRUM" w Krakowie.
Nagrody i odznaczenia
- Nagroda im. Juliana Bruna 1969,
- nagroda Klubu Publicystów Społecznych SDP 1973,
- nagroda Ligi Ochrony Przyrody w Krakowie 1974,
- nagroda im. Ksawerego Pruszyńskiego 1979,
- nagroda „Życia Literackiego” 1984,
- wyróżnienie Funduszu Literatury w dziedzinie reportażu,
- nagrody w konkursach na reportaż literacki i słuchowisko radiowe,
- zwycięstwa w plebiscytach czytelniczych,
- Srebrny (1974) i Złoty (1981) Krzyż Zasługi,
- Złota Odznaka Miasta Krakowa,
- Medal Prezydenta Miasta Krakowa „Honoris Gratia” (2011) w uznaniu zasług dla kultury.
- Krótki południowy cień (Iskry 1978)
- Linia pod napięciem (Iskry 1983)
- Uleczyć życie (Iskry 1986; połowa tekstów w książce wydanej z inspiracji Instytutu Psychoneurologicznego w Warszawie)
- Bezdomność Boga (Wydawnictwo M, Kraków, 1993)
- Nic straconego (Wydawnictwo M, Kraków 1997)
- Zioła na tęsknotę (Wydawnictwo M, Kraków 2004)
- Zachwyt i nostalgia (Wydawnictwo M, Kraków 2009)
- REKOLEKCJE RABCZAŃSKIE ks. Karola Wojtyły (Wydawnictwo M, Kraków 2013)